การสะสมความดี
ถ้าหลงยึดเป็นตัวตน
เป็นเราผู้ทำ เป็นเราผู้ดี ยึดสิ่งที่ทำว่าดี
นั่นก็เป็นภาระ เป็นแดนเกิด
เป็นที่สะสมเหตุแห่งทุกข์

หากจะทำความดี
ต้องไม่ยึดติด ต้องไม่สะสม
ต้องไม่สร้างอัตตาตัวตน
แต่ทำดีเพื่อผู้อื่น เพื่อให้โลกสงบสุข

การกระทำที่ออกมาดี
ก็อาศัยเหตุปัจจัยประกอบมากมาย
จึงให้ผลออกมาเช่นนั้น
แล้วจะมีใครที่เป็นผู้กระทำอย่างแท้จริง
นอกจากกระแสเหตุปัจจัยเท่านั้น

ที่ว่าดี ก็เพราะมันเหมาะสมกับเวลา สถานที่ บุคคลขณะนั้น
หากสิ่งเหล่านี้เปลี่ยน ค่าความดีก็เปลี่ยน
แล้วจะมีอะไรที่ว่าดีได้อย่างแท้จริง

แล้วทำไมมนุษย์จึงหลงยึดกันนักหนา

หลงว่าตนเป็นผู้เก่งผู้ดี เพราะได้กระทำสิ่งที่ดีนั้น

นี่ล่ะ เป็นบ่อเกิดของทิฐิมานะ
เหตุแห่งทุกข์อันใหญ่หลวง