พึงระวัง

พึงระวัง

พวกเธอทั้งหลายจงพึงระวังไว้ให้ดี
เรื่องของสุญญตาหรือความว่างนั้น มันมีความผิดเพี้ยนได้มากมาย
ซึ่งมันจะหลอกให้นักปฏิบัติผู้นั้นติดจมอยู่ อย่างไม่ยอมพัฒนาตนต่อไป
แล้วก็ต้องไปสู่นรกในที่สุด

ความว่างแห่งสุญญตา ไม่ใช่ว่างแบบไม่มีอะไร หรือมีอะไรแบบว่าง
ไม่ใช่ว่างแบบอากาศ ไม่ใช่ว่างแบบดับสูญ
ไม่ใช่ว่างจากความคิด และก็ไม่ใช่ความคิดหรือความรู้สึกว่าว่าง

ความว่างของสุญญตา คือปฏิจจสมุปบาท
ปฏิจจสมุปบาทนั่นล่ะคือสุญญตา

หากเธอไม่เห็นแจ้งในปฏิจจสมุปบาท เธออย่าเพิ่งหลงในความว่างที่เธอเห็น
จะประสาอะไรกับความว่างที่เธอคิดหรือเธอเข้าใจ
นั่นยิ่งห่างไกลและลวงหลอกยิ่งนัก
เพราะมันคือการปรุงแต่งของเธอเอง คือสังขาร คืออุจเฉททิฐิ
และหากเธอหลงเข้าไปติดในสิ่งเหล่านั้น
ก็มีแต่พญายมและพระศรีอารย์เท่านั้นที่จะช่วยเธอให้ตื่นขึ้นมาได้

มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย ที่เธอจะไปหลงคิดว่า เธอได้เห็นแจ้งในความว่าง
เพราะนั่นย่อมแสดงให้เห็นอยู่แล้วว่า เธอมิได้เห็นแจ้งในความว่างที่แท้จริง

ให้หันมาพิจารณาตัวตนของเธอที่เธอเป็นอยู่จะดีกว่า
ความยึดติดที่เธอยังมี กิเลส และอารมณ์ต่างๆที่ยังปรากฏ
พิจารณาจนเห็นแจ้งชัดในกระแสปฏิจจสมุปบาทที่กำลังปรากฏของมัน
แล้วจัดการกับมันอย่างถูกวิธี
นี่จึงเป็นหนทางอันปลอดภัย เป็นหนทางขององค์พุทธะทั้งหลาย

อย่าได้ไปติดใจ หลงจม หรือภูมิใจในความว่างปลอมๆที่เธอคิดว่าเธอเห็นเลย
มิฉะนั้น เธอจะไม่มีทางรอดพ้นจากกับดักอันมากมายของกิเลสได้

นี่คือ สิ่งที่ขอเตือนพวกเธอไว้ ด้วยความห่วงใย
เพราะไม่ว่าใครๆ ก็ยากจะผ่านด่านนี้ไปได้
หากไม่มีการเตรียมตัวที่พร้อมมาอย่างดีเสียก่อน

Comments are closed.