7. เมื่อสามารถมีชัยเหนือกิเลสตัณหาและรื้อถอนอวิชชาความหลงได้
อย่าพึ่งด่วนสรุปว่า นั่นคือที่สุด

จิตที่จะบริสุทธิ์ รู้ตื่นและเบิกบาน ได้อย่างสมบูรณ์ คือ
จิตที่สามารถแจ้งชัดในความเป็นมายาของตัวจิตเอง
และเห็นแจ้งในธรรมชาติดั้งเดิม อันคือกายทั้งสาม หรือปัญญาทั้งห้าแห่งพุทธภาวะ อันเป็นทั้งปรมัตถ์และสมมุติ
และ แจ้งชัด ในความสมบูรณ์ดั้งเดิมที่มีอยู่แล้วในตัวมันเอง อันไร้การเกิดการดับ ปราศจากจุดเริ่มต้น และสิ้นสุด ซึ่งนอกเหนือทั้งสมมุติและปรมัตถ์ใดๆอีก

ความตื่นรู้เช่นนี้ ย่อมหมายถึง การไร้ซึ่งการกระทำใดๆ เป็นความสมบูรณ์อันยิ่งแห่งสภาวะธรรมชาติดั้งเดิม

มันคือชีวิต ที่สอดคล้องและตั้งมั่นอยู่ในหลักธรรมโดยตัวของมันเอง

ทุกสิ่งที่กระทำจึงกลายเป็นประโยชน์สูงสุด โดยไร้ซึ่งเจตนาอันใด

นี่คือ ผลแห่งมงคลทั้งหลายที่ได้สร้างสมมาเริ่มปรากฎ