ทุกข์เพราะผู้อื่นไม่เป็นดังใจ
มันเป็นเรื่องที่พบกันอยู่เป็นประจำในสังคมปัจจุบันนี้
หากเราจะแก้ปัญหานี้ เราต้องทำความเข้าใจไว้ก่อนเป็นอันดับแรกว่า

เราเป็นเพียงเหตุปัจจัยหนึ่งที่จะมีผลต่อเขาท่ามกลางเหตุปัจจัยอีกมากมาย ไม่ว่าเขาจะเป็นลูกเรา สามี ภรรยา เพื่อนฝูง หรือใครก็ตาม การที่เรารักและปรารถนาดี พยายามให้สิ่งดีกับเขา นั้นเป็นสิ่งที่ควรต้องกระทำอยู่แล้ว แต่ผล เรามิอาจคาดหวังอะไรได้
เพราะเราไม่ได้มีอำนาจยิ่งใหญ่อันใดเลยที่จะไปควบคุม แม้เขาจะเป็นคนที่เรารัก หรือเป็นคนของเราก็ตาม
อย่าลืมความจริงสิว่า ใครจะเป็นของใครได้จริงๆเล่า

ส่วนเรื่องความทุกข์ที่เกิดขึ้น เมื่อเขาไม่เป็นดังใจนั้น เราต้องมองให้ได้ว่า มันไม่ได้เป็นเพราะเขา แต่มันเป็นเพราะการวางใจผิดของเราเอง เป็นความยึดมั่นถือมั่นของเรา ที่ต้องการให้เขาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ตามความคิดของเรา แม้มันจะเป็นสิ่งที่ดีและเกิดจากความหวังดี แต่อย่าลืมความจริงสิว่า เราเป็นเพียงเหตุปัจจัยเล็กๆเท่านั้น เราไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรอย่างที่เราหลงคิดหรอก

คนเราไม่สามารถฝืนความจริงของชีวิตได้หรอก เรามีหน้าที่เพียงสอดคล้องกับความจริงเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดทั้งแก่ตนและผู้อื่น เพราะการที่เราไม่เคารพความจริงของธรรมชาตินี่ล่ะ เราถึงทำตัวให้ทุกข์ไปโดยเปล่าประโยชน์

หากเรายอมรับสิ่งที่กล่าวมาได้ ความทุกข์ถึงจะค่อยๆเบาบางลง

การที่เราพยายามยัดเยียดสิ่งที่ดีให้คนที่เรารักและหวังดี นั่นเพราะเราเห็นว่ามันดี และมักจะเลยไปสู่ความดีแบบ absolute มันก็เลยยิ่งขัดแย้งกันไปใหญ่
คนหนึ่งอยู่ข้างว่าดี อีกฝ่ายไม่เห็นด้วย หรือเห็นไปอีกข้างหนึ่ง มันก็เลยเป็นปัญหาขึ้น
มันไม่มีอะไรหรอกที่absolute มีข้อดี ก็มีข้อเสีย มีคุณก็มีโทษ ลองหัดพบกันครึ่งทางบ้างจะเป็นไร แชร์ความคิดเห็นกัน ผสมผสานกัน ด้วยความรักความเมตตาต่อกันและกัน แทนการที่จะให้ได้ดังใจใครคนหนึ่ง

หากทำได้เช่นนี้ เรื่องใหญ่ก็จะเล็กลง เรื่องรุนแรงก็จะเบาลง และที่สำคัญ ทั้งคู่ก็จะทุกข์น้อยลง และไม่สร้างกำแพงระหว่างกันให้ใหญ่ขึ้นด้วย