กายหยาบ + กายละเอียด + จิตหยาบ + จิตละเอียด => พลังชีวิต

กายหยาบ คือ กายเนื้อ

กายละเอียด คือ อณูเล็กๆทั้งหลาย เช่น O2, CO2, อนุมูลต่างๆ, Hormone, DNA ฯลฯ

จิตหยาบ คือ ความคิด อารมณ์หยาบ ทั้งกุศลและอกุศล

จิตละเอียด คือ ทิฐิ ความยึดมั่น จิตตญาณ

ทุกคนเกิดมาเพราะกรรม
กรรมทำให้ปัจจัยทั้งสี่นี้ไม่บริสุทธิ์
เมื่อไม่บริสุทธิ์ก็ไม่สมดุล
เมื่อไม่สมดุลก็เกิดทุกข์ โศก โรคภัย

การทำให้คืนสู่ความบริสุทธิ์จึงต้องพัฒนาปัจจัยทั้งสี่ให้ถึงพร้อม

กายหยาบ พัฒนาด้วยการออกกำลังกาย บริหารร่างกายในแบบต่างๆ โยคะ ไทชิ ซี่กง ฯลฯ

กายละเอียด พัฒนาด้วย การรับประทานอาหารที่ดี มีคุณ ไม่มีโทษ อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี อากาศดี

จิตหยาบ พัฒนาด้วยการคิดดี ทำดี พูดดี ละสิ่งไม่ดีทั้งหลาย เช่นความโลภ โกรธ หลง ความเครียด ความเห็นแก่ตัว

จิตละเอียด พัฒนาด้วยการเสริมสร้างสัมมาทิฐิ เจริญสมถวิปัสสนา
จนเกิดความรู้แจ้งเห็นจริงและปล่อยวางได้

เมื่อปัจจัยทั้งสี่นี้ สมดุลขึ้น พลังชีวิตก็จะมีมากขึ้น ชีวิตหรือกระแสรูปนามนี้ ก็จะค่อยๆคืนสู่ความบริสุทธิ์ดั้งเดิมมากขึ้น จนพ้นกระแสกรรมทั้งปวงในที่สุด สู่ธรรมชาติดั้งเดิม

เพราะเหตุนี้ เราจึงต้องทำเอง ขยันหมั่นเพียรพัฒนา ใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากระดับผิวเผินภายนอกเท่านั้น เพราะหากเราไม่แก้ไขตัวเองพัฒนาตัวเอง มันก็คืนกลับไปสู่ที่เก่าเหมือนเดิม

กรรมคือการกระทำอันเกิดจากความหลงยึดติดโดยความเป็นตัวตน
ตัวตนใคร ภพภูมิใด ตัวตนระดับไหน ก็ล้วนคือ ความหลงคนนั้น จิตนั้น

ดังนั้นหากต้องการให้ชีวิตคืนสู่ความบริสุทธิ์ดั้งเดิมตามธรรมชาติ อันปราศจากทุกข์ โศก โรคภัยใดๆ และเป็นชีวิตที่มีพลังสูงสุด เป็นประโยชน์สูงสุด ก็ต้องเรียนรู้ตน แก้ไขปรับปรุงตน พัฒนาตน ด้วยตนเองนี่ล่ะ