สวนธรรมะโพธิญาณ

คนเราชอบตัดสินทุก ๆ สิ่ง

ตัดสินด้วยประสบการณ์เก่า ๆ ของตน
ตัดสินด้วยอารมณ์ที่ครอบงำตนอยู่
ตัดสินด้วยความคับแคบของตนในสิ่งน้อยนิดที่ตนคิดว่าตนเข้าใจ
ตัดสินด้วยทิฐิที่ตนยึดมั่น
ตัดสินด้วยการรับรู้อันสกปรก

เมื่อเป็นเช่นนั้น
ความเป็นหนึ่งเดียวจึงถูกแบ่งแยก
แบ่งแยกออกเป็นเขาเป็นเรา
เป็นดีเป็นเลว
เป็นถูกเป็นผิด

เมื่อมีความแบ่งแยกแตกต่าง ก็มีความขัดแย้ง
เมื่อมีความขัดแย้ง ก็มีความทุกข์

เมื่อทุกข์ก็ก่อกรรม
เมื่อก่อกรรมก็ติดเข้าไปในวังวนหาทางออกมิได้
เวียนว่ายตายเกิดอยู่เช่นนั้น
จนกว่าจะละวางทิฐิทั้งหมดของตนสิ้น… อ่านต่อ