ตัวเรา
เมื่อเราได้เกิดเป็นชาวพุทธ มีศรัทธาในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
เราสนใจ ใส่ใจ และอุทิศตน ที่จะพัฒนาตน แก้ไขข้อผิดพลาดของตน ตามแนวทางแห่งธรรมที่ท่านได้ถ่ายทอดไว้แค่ไหน
ในการได้ยินคำสอนมากมาย เราเคยจดจำ นำมาพิจารณา และนำมาปฏิบัติ เพื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองได้สักกี่เรื่อง
จะมีสักกี่คนที่เพียรพยายามนำหลักธรรมมาเปลี่ยนแปลงตัวเองได้อย่างสืบเนื่อง
จะมีสักกี่คนที่ตั้งใจและอุทิศตน เพื่อพัฒนาตนไปตามขั้นของธรรม อย่างไม่หยุดหย่อนนอนใจ
และจะมีสักกี่คนที่ได้ลิ้มรสผลแห่งธรรมที่ตนได้อดทนอุตส่าหะพากเพียร ปฏิบัติตามคำสอนคำแนะนำของคุรุผู้เป็นกัลยาณมิตร
นี่ล่ะ คือมงคลอันสำคัญยิ่ง ที่ไม่มีใครจะประทานให้เราได้นอกจากตัวเราเอง