ปัญญาในพุทธศาสนาเปรียบเหมือนมีด
มีดที่ดีต้องตัดวัตถุขาดออกจากกันได้
ปัญญาที่แท้ก็ต้องตัดความหลงให้ขาดสะบั้นได้

แม้รู้มากมาย แต่ไม่สามารถตัดกิเลสให้ขาดจากใจได้ นั่นไม่ใช่ปัญญา ไม่ใช่ความรู้แจ้ง

ความรู้แม้เพียงข้อเดียว แต่สามารถตัดขาดกิเลสตรงนั้นได้ นั่น ย่อมเกิดประโยชน์ ย่อมยังผลให้บังเกิดขึ้น

ดังนั้น ในการศึกษาปฏิบัติ
ไม่ใช่เราจะไปมุ่งที่จะรู้อะไรมากมาย แต่ให้มุ่งเรียนรู้ ให้เกิดความแจ้งชัด เพื่อตัดขาด ละ วาง ความยึดมั่นถือมั่นของตนให้หมดสิ้น
นั่นถึงจะเป็นหนทาง
เป็นการเพาะบ่มปัญญาที่แท้จริง