พุทธศาสนาไม่ได้สอนให้คนไปยึดติดสภาวะ
ท่านสอนให้คนเข้าใจสภาวะทั้งหลายตามความเป็นจริง
จนจิตละวางมันได้

การหลงยึดติดสภาวะมี 3 ระดับ คือ

1. ยึดว่าสภาวะที่ปรากฏเป็นสิ่งจริงแท้
2. ยึดสภาวะนั้นมีในเรา เกิดขึ้นในเรา เป็นของเรา
3. ยึดว่าเราดีหรือไม่ดีเพราะมีสภาวะนั้น

ทั้งสามล้วนเป็นการปรุงแต่งเพราะความหลงในการรับรู้ เรียกว่า การรับรู้ที่มีอวิชชาประกอบจิต จากละเอียดไปหาหยาบ

เราจึงต้องหมั่นฝึกเรียนรู้ให้เท่าทัน และละวางมันให้ได้จนหมดสิ้น

ดังนั้น ในเบื้องต้น เวลารับรู้สิ่งใดสภาวะใดจงย้อนกลับมาถามตัวเองเสมอว่า เราหลงปรุงแต่งว่าสภาวะนั้นมันเกิดขึ้นในเราจริงๆหรือเปล่า
และหากเห็นชัดว่า มันเป็นเพียงสภาวะที่ปรากฏแต่ไม่มีความเป็นเรา ก็ให้สังเกตต่อไปว่า แล้วที่ว่าปรากฏนั้น มันมีอยู่จริง หรือเป็นเพียงมายา

หากเห็นแจ้งได้เช่นนี้บ่อยๆ จนชำนาญ จิตจะค่อยๆคลายความยึดติดในสภาวะนั้นๆได้ในที่สุด