อะไรคือ ดี-ไม่ดี
ดีคือเป็นประโยชน์ ไม่ดีคือไม่เป็นประโยชน์

ประโยชน์ คือ กุศล
กุศลมันทำให้เป็นสุข เบาใจ เป็นทางเจริญ

ไม่เป็นประโยชน์ คือ อกุศล
อกุศลมันทำให้เป็นทุกข์ หนักใจ เป็นทางเสื่อม

แต่ทั้งประโยชน์และไม่เป็นประโยชน์ ก็แปรเปลี่ยนตามเหตุปัจจัย กาละ เทศะ บุคคล
มันจึงไม่มีตัวตนที่แท้จริงของดี-ไม่ดี
ประโยชน์-ไม่เป็นประโยชน์ กุศล-อกุศล
หากเราหลงว่าอะไรก็ตามมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ดีจริงๆ ไม่ดีจริงๆ ฯลฯ
นั่นคือความหลง หลงในธรรมคู่ คืออัตตาทิฐิ

สรรพสิ่งแปรเปลี่ยนความหมายและคุณค่าของมันไปตามเหตุปัจจัยอยู่ตลอดเวลา
ไม่มีสมมุติใดๆเลยที่สามารถคงความหมายและคุณค่าอันใดอันหนึ่งอยู่ได้
เพราะแท้จริง ความหมายและคุณค่านั้น เป็นเพียงสิ่งที่จิตปรุงแต่งมันขึ้นตามเหตุปัจจัยในแต่ละสถานการณ์เท่านั้น

ดังนั้น
จงดำรงตนอยู่ด้วยความฉลาดแยบคายต่อทุกๆปรากฏการณ์
ใช้มันให้เกิดประโยชน์ ในสถานการณ์นั้นๆ
โดยไม่หลงยึดติดในความหมายและคุณค่าใดๆของมัน
นี่คือ รากฐานของการปฏิบัติ