โลกมีคนอยู่สองประเภทเท่านั้นคือ

พวกหนึ่งหลงสมมุติว่าจริง ติดอยู่ในสมมุติ ยึดมั่นถือมั่นในสมมุติจนก่อทุกข์ก่อโทษให้กับตนและผู้อื่นอย่างไม่สิ้นสุด

อีกพวกหนึ่งติดอยู่แต่ปรมัตถ์ คิดว่าปรมัตถ์เท่านั้นที่จริงแท้ ปฏิเสธสมมุติว่าไม่จริง ทิ้งสมมุติ ไม่เรียนรู้สมุมติ หนีสมมุติ นี่ก็ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ดี

ทั้งสองยังเป็นความหลงอยู่ในวังวนของอัตตาทิฐิ หลงคุณค่าความหมาย ยังมีการไปการมา เวียนวนอยู่ในโลกทั้งสาม

ซึ่งโลกุตตระ หามีคนทั้งสองประเภทนี้ไม่